Miód łąkowy - miód pochodzący z dzikich łąk środkowej Warmii, wolnych od nawozów i oprysków. Bujne, dzikie łąki w czasie susz, coraz częściej nawiedzających nasz region , radzą sobie lepiej niż wiele roślin uprawnych. Zwłaszcza chaber, świerzbica polna i nostrzyk przystosowały się do długotrwałego braku opadów, dostarczając pszczołom cennego nektaru pszczelego pożytku. Przed Wami dzikie miody z naturalnych łąk warmińskich, których widok przywodzi namyśl czasy sprzed rewolucji przemysłowej.

Miód łąkowy - miód dziki

Miód łąkowy w nomenklaturze naszej pasieki to miód wielokwiatowy zebrany przez pszczoły na zdziczałych warmińskich łąkach i nieużytkach. Nie jest to zatem mieszanina nektarów z rozmaitych uprawach, ale miód prawdziwie dziki. I to właśnie jest jego zasadnicza zaleta - naturalne łąki, są zupełnie wolne od oprysków i nawozów sztucznych. Miód, który pszczoły są w stanie zebrać na takim pożytku, szczyci się bogatym i zróżnicowanym składem, oraz naturalnością pochodzenia przywodzącą na myśl (tak jak miód leśny) zamierzchłe czasy doby przedprzemysłowej.

Miód łąkowy - skład nektarów

Trudno określić dokładny skład nektarów wchodzących w jego skład, gdyż te zależą od terminu zbioru. Miód łąkowy zbierany wiosną, będzie obfitował w nektary komonicy zwyczajnej, świerzbicy polnej, czy dzikiej marchwi. Letni miód łąkowy, będzie zdominowany przez nektary białej koniczyny, nostrzyku i chabrów. Stąd zarówno ich kolor, smak i aromat będą różne

Miód łąkowy w smaku i aromacie

Wiosenny miód z naturalnej łąki jest aromatyczny, delikatny i stosunkowo rozbudowany w smaku, jak na miód wczesny. Letni miód łąkowy będzie zazwyczaj delikatnie cytrusowy (to zasługa nektarów białej koniczyny i nostrzyku), oraz bardziej zdecydowany w smaku. Miody łąkowe, znacznie bardziej niż miody odmianowe, będą smakowo niepowtarzalne. Każdy kolejny rok i jego układ pogodowy, pozwoli rozwinąć się innym roślinom na jednej i tej samej łące. Temperatura, wilgotność, czy przebieg zimy, wszystko to będzie miało wpływ na sukces konkretnych gatunków, które jednego roku będą święciły swe triumfy wydając przy tym obfity nektar, by w kolejnym roku stanowić jedynie rzadkie okazy tej samej kwietnej łąki.