Miód leśny - surowy, nierozgrzewany miód z nektarów dzikich malin leśnych, leśnych ziół z niewielką domieszką spadzi. Delikatny w smaku, szczyci się wyraźnie kwiatowym aromatem. Medycyna ludowa zaleca stosowanie go w stanach wyczerpania fizycznego, oraz w celu podniesienia odporności.
Miód leśny z dzikich ostępów
Miód leśny to szerokie zagadnienie, które może mieć wiele znaczeń. Może wskazywać na miejsce pobytu pszczół - czytaj: ule stoją w lesie, albo na rodzaj pożytku - czytaj: miód pochodzi z nektarów leśnych roślin i spadzi. W przypadku naszych miodów leśnych i pierwsze i drugie rozumienie pojęcia miód leśny jest właściwe. Nasze pszczoły trafiają do lasu na początku czerwca, gdzie głównie zbierają miód z leśnych malin, które na Warmii są najważniejszą rośliną miododajną leśnego gąszczu (spadzi jest u nas zdecydowanie mniej). W efekcie pszczelego trudu, w lesie powstaje dziki miód, o wyjątkowym smaku i cennych właściwościach zdrowotnych.
Jak powstaje miód leśny
Na przełomie maja i czerwca rozpoczyna kwitnienie, najciekawsza z pszczelarskiego punktu widzenia roślina leśna: dzika malina. W odróżnieniu od malin z plantacji, tel leśne kwitną i owocują na pędach wypuszczonych rok wcześniej. Dlatego rozwój leśnej roślinności (w tym dzikich malin) jest dla pszczelarzy wskazówką i wróżbą zbiorów miodu, które nastąpią w następnym roku. Sam początek czerwca to moment, w którym nasze pszczoły przywozimy do lasu. Wybieramy widne lasy, w których malina miała szansę się rozkrzewić. Tutaj, aż do początków trzeciej dekady czerwca trwa intensywna robota. Obok nektarów leśnych malin, pszczoły zbierają miód z kruszyny, leśnych ziół, ale zdarza się że wybiorą się na pobliskie łąki, jeśli obficie nektaruje tam biała koniczyna. Znacznie rzadziej pszczoły zbierają w lesie miód spadziowy. Zazwyczaj jest to niewielka część składowa miodu leśnego. Na Warmii spadziują głównie drzewa liściaste, ale zdarza się czasem spadź z modrzewia, zwana spadzią kamienną. Niewielki jej dodatek, powoduje znaczną twardość skrystalizowanego miodu leśnego.
Smak i kolor miodów leśnych
Główną nutę smakową miodów leśnych określa wspomniana malina leśna. Jej nektary są przyjemnie słodkie i jeśli tak można powiedzieć - ciepłe w smaku. Wyróżnia je wyraźny kwiatowy aromat. Smak i zapach miodów leśnych odpowiada aromatowi malin, jednak zupełnie nie przypomina ich w smaku - jest subtelniejszy i łagodniejszy niż smak owoców. Również kolor miodu pochodzącego z leśnych malin nie ma nic wspólnego z kolorem dojrzałych owoców maliny. Świeży miód z leśnych malin jest dość ciemny, jednak po krystalizacji przybiera jasną, szarawą barwę. Właśnie ten szaro - żółty, niepozorny kolor jest dla nas jednym ze wskaźników ilości nektarów dzikiej maliny w naszym miodzie leśnym. Miód leśny zyskuje na bukiecie, gdy pszczoły przyniosą do uli nektary białej koniczyny, która najczęściej występuje na pobliskich łąkach
w tym samym czasie co malina w lesie. Miód zyskuje dzięki nim delikatną cytrusową końcówkę. Gdy wyczuwamy sporo nektarów białej koniczyny, miód dostaje etykietkę: leśno - łąkowy. Nazwa może jest dość ogólna, ale najlepiej oddaje charakter i skład gatunkowy nektarów składających się na ten miód.
Miód leśny - właściwości i zastosowanie
Fajna roślinka ta malina. Można zebrać jej pyszne owoce, można zrobić herbatkę z wysuszonych listków, no i przede wszystkim można pozyskać miód z niepozornych małych, białych kwiatków. Miód z dzikiej maliny przechowuje właściwości swej prekursorki. Działa rozgrzewająco, napotnie i bakteriobójczo, ale też wzmacniająco, dzięki czemu miód leśny zalecany jest w celu podniesienia odporności organizmu. Sprawdzi się też przy przeziębieniu i infekcjach górnych dróg oddechowych. Miód leśny jest również bogaty w cukry proste (w tym glukozę), dzięki temu będzie świetnym towarzyszem aktywności fizycznej, jak również przyda się w stanach wyczerpania psychofizycznego. Z miodu leśnego można przyrządzić znakomity napój izotoniczny: woda, miód, sok z cytryny, mała szczypta soli i gotowe. Proste, a bez porównania bardziej naturalne w porównaniu do sklepowych izotoników. W naszej domowej praktyce miód leśny to przede wszystkim miód do herbatki w chłodne dni i składnik porannej, ciepłej wody z miodem. Miód leśno - łąkowy, o miękkiej, prawie kremowej konsystencji, świetnie nadaje się też do smarowania. Sprawdzi się jako dodatek do kanapek z masłem orzechowym lub innym specjałem lubiącym miód.
Miód dziki, surowy nierozgrzewany
Miód leśny to miód, który powstał daleko od cywilizacji, postaraliśmy się by zachował swą dzikość. Naszych miodów nigdy nie poddajemy obróbce termicznej, nie trzymamy ich w stalowych beczkach, ale przelewamy do słoików zaraz po odwirowaniu z plastrów, dzięki czemu nie tracą swych właściwości i aromatów. Miód surowy należy przechowywać w chłodzie - najlepiej w temperaturze poniżej 18°C.
Nasze wpisy blogowe:
Kolory miodu - czyli jak rozróżnić gatunki miodów
Miód na serce - miód na zdrowie i miłość